Jakie zabiegi wykonuje chirurg stomatologiczny i kiedy są potrzebne?

Chirurg stomatolog wykonuje zabiegi takie jak ekstrakcja zębów (w tym zatrzymanych ósemek), resekcja wierzchołków korzeni, usuwanie torbieli, leczenie urazów jamy ustnej, a także procedury przygotowujące do implantów: podniesienie dna zatoki szczękowej i sterowana regeneracja kości. Są potrzebne, gdy leczenie zachowawcze nie wystarcza: przy bólu i stanach zapalnych, torbielach, złamaniach, głębokich ubytkach kości, zaawansowanej chorobie przyzębia oraz przed planowaną implantacją.

Przeczytaj również: Stomatologia estetyczna - jak poprawić wygląd zębów z pomocą specjalisty?

Najczęstsze zabiegi chirurgii stomatologicznej i kiedy się je wykonuje

Ekstrakcja zębów – usuwanie zębów zniszczonych, niefunkcjonalnych lub stwarzających ryzyko zapalne. Wskazania: nieodwracalne zapalenie miazgi z przeciwwskazaniami do leczenia kanałowego, złamania korzenia, zaawansowana próchnia, brak miejsca w łuku, powikłane wyrzynanie ósemek. Zabieg bywa prosty (chwytakiem) lub chirurgiczny (nacięcie, separacja korzeni, szycie).

Przeczytaj również: Rola mikroskopu w diagnostyce i leczeniu problemów z kanałami zębowymi

Ekstrakcja zatrzymanych ósemek – gdy ząb nie może się wyrznąć lub rośnie pod złym kątem. Wskazania: nawracające zapalenia okołokoronowe, ból promieniujący do ucha, torbiele pęcherzykowe, ryzyko resorpcji sąsiedniego zęba, wady zgryzu. Wczesna interwencja zmniejsza ryzyko powikłań.

Przeczytaj również: W jakich przypadkach należy skorzystać z usług urologa dziecięcego?

Resekcja wierzchołka korzenia – precyzyjne odcięcie zakażonego wierzchołka i opracowanie wsteczne kanału. Wskazania: utrzymujące się zmiany okołowierzchołkowe po leczeniu kanałowym, zarośnięte kanały, złamane narzędzie w kanale, perforacje.

Usuwanie torbieli – enukleacja lub marsupializacja patologicznej zmiany w kości bądź tkankach miękkich. Wskazania: torbiele zapalne, zębopochodne, pourazowe; objawy: obrzęk, asymetria, ból, przemieszczenie korzeni. Materiał zwykle kieruje się do badania histopatologicznego.

Usuwanie korzeni pozostałych – ekstrakcja resztek złamanych lub rozpadających się korzeni, które są ogniskiem zapalnym. Wskazania: nawracające ropnie, przetoki, nieprzyjemny zapach, przygotowanie do prac protetycznych.

Procedury przygotowujące do implantów: kiedy rekonstrukcja kości jest niezbędna

Podnoszenie dna zatoki szczękowej (sinus lift) – zwiększa wysokość kości w odcinku bocznym szczęki. Wskazania: niedostateczna ilość kości po utracie trzonowców i przedtrzonowców, pneumatizacja zatoki, plan implantacji. Warianty: technika otwarta (większy niedobór) lub zamknięta (mniejszy niedobór) z użyciem biomateriałów.

Sterowana regeneracja kości (GBR) – odbudowa ubytków za pomocą przeszczepów i membran zaporowych. Wskazania: ubytki poziome/pionowe, periimplantitis z utratą kości, poszerzenie wyrostka przed implantacją. Odpowiednia regeneracja zwiększa stabilność pierwotną implantu i długoterminowy sukces leczenia.

Chirurgia tkanek miękkich i leczenie przyzębia: funkcja i estetyka

Plastyka tkanek miękkich – zabiegi na dziąsłach, wędzidełkach i błonie śluzowej. Wskazania: krótkie wędzidełko ograniczające wymowę lub powodujące recesję, recesje dziąseł wymagające pokrycia przeszczepem, nadmiar dziąsła (uśmiech dziąsłowy), przygotowanie łoża pod mosty/korony. Efekt: lepsza higiena, komfort i estetyka czerwieni dziąsłowej.

Leczenie chorób przyzębia – interwencje chirurgiczne w zaawansowanych periodontopatiach. Wskazania: kieszenie >5–6 mm, nawracające krwawienia, rozchwianie zębów, utrata kości w RTG. Procedury: płatowe operacje kiretażowe, resekcja kieszeni, regeneracja ubytków przyzębia materiałami kościozastępczymi, czasem splintowanie zębów.

Leczenie urazów jamy ustnej i sytuacje nagłe

Leczenie urazów jamy ustnej – szycie ran, repozycja i szynowanie zębów po zwichnięciu, repozycja złamań wyrostka zębodołowego, rekonstrukcje tkanek miękkich. Wskazania: wybicie zęba, złamania korony/korzenia, rozległe rozcięcia wargi lub policzka. Czas ma kluczowe znaczenie: np. ząb wybity najlepiej reimplantować w ciągu 60 minut.

Bezpieczeństwo, znieczulenie i komfort pacjenta

Większość procedur chirurgicznych przeprowadza się w znieczuleniu miejscowym, z możliwością sedacji. W wybranych przypadkach – lęk paraliżujący, rozległe rekonstrukcje, potrzeby medyczne – rozważa się znieczulenie ogólne. Standard obejmuje dokładną diagnostykę (RTG, CBCT), wywiad lekarski, plan leczenia i instruktaż pozabiegowy.

Jak rozpoznać, że potrzebujesz konsultacji chirurgicznej?

Skierowanie do chirurga jest zasadne, gdy odczuwasz ból przy nacisku lub gryzieniu, zauważasz obrzęk, ropny wyciek albo powiększające się zgrubienie w dziąśle, masz zatrzymane ósemki, ruchomość zębów, planujesz implanty przy niedoborach kości lub doznałeś urazu w obrębie twarzy i jamy ustnej.

Przebieg wizyty i rekonwalescencja: co warto wiedzieć

Standardowo chirurg wykonuje badanie kliniczne, analizę zdjęć (np. CBCT przy ósemkach czy zatokach), omawia ryzyko i alternatywy. Po zabiegu otrzymujesz zalecenia: chłodzenie okolicy, unikanie wysiłku i palenia, miękka dieta, higiena z płukanką zaleconą przez lekarza. Kontrola i zdjęcie szwów zwykle po 7–10 dniach. Objawy alarmowe (narastający ból, gorączka, silny obrzęk) wymagają kontaktu z gabinetem.

Przykładowe sytuacje kliniczne: szybkie decyzje, lepsze efekty

• Pacjent z nawracającymi stanami zapalnymi przy ósemce dolnej: wskazana chirurgiczna ekstrakcja, by zapobiec torbieli i uszkodzeniu siódemki.
• Brak trzonowców w szczęce i niska wysokość kości: konieczne podniesienie dna zatoki, następnie implantacja.
• Kieszenie przyzębne 7 mm i rozchwianie: operacja płatowa z regeneracją kości oraz stabilizacja zębów.
• Torbiel korzeniowa w odcinku siekaczy: enukleacja i ewentualna resekcja wierzchołka, kontrola hist-pat.

Gdzie wykonać zabiegi w regionie

Jeśli potrzebujesz konsultacji lub planujesz leczenie, sprawdź Chirurgia stomatologiczna w Lublinie – umówisz wizytę, uzyskasz plan terapii i poznasz dostępne metody znieczulenia.

Najważniejsze korzyści z leczenia chirurgicznego

• Eliminacja bólu i ognisk zapalnych – szybszy powrót do komfortu.
• Przygotowanie do estetycznej i trwałej odbudowy – implanty, korony, protezy działają lepiej na stabilnym fundamencie.
• Poprawa higieny i zdrowia przyzębia – mniejsze ryzyko nawrotów chorób.
• Bezpieczeństwo potwierdzone diagnostyką – planowanie oparte na RTG i CBCT.